خرمشهر یک نقطه عطف است؛ نهتنها در جنگ تحمیلی بلکه درتاریخ ایران . بعد از قرنها، این اظهار وجود ملّی با اتّکای صِرف به قدرت مردمی آن هم در برابر متجاوزی که تقریباً همه قدرتهایمطرح در جهان حامی وی بودند، به معنای پایانی بر یک دوره طولانیِ خالی از حماسه و استقلال در تاریخ ایران است و این تنها وتنها از برکت ایثار و ایستادگی بزرگمردانی است که حماسه جاودانه مقاومت خرمشهر را آفریدند.
خرمشهر، دو حماسه را در خود جای داده است: حماسه مقاومت خرمشهر و حماسه آزادی خرمشهر. آزادی خرمشهر یک حماسه بزرگ است؛ زیرا به ملتی آموختکه میتوانند شکست را مقدمه یک پیروزیِ فراموش ناشدنی قراردهند و باز هم، عزت، استقلال و آزادیِ تعیین سرنوشت را تجربه کنند.اما در مقایسه، اولی عظیمتر، مهمتر و تعیین کنندهتر است. اصولاًوقوع حماسه دوم مرهون وقوع حماسه ی اول است. اگر خرمشهر بدون مقاومت اشغال میشد، سرنوشتیدیگر برای جنگ تحمیلی رقم میخورد و نوبت به عملیاتبیتالمقدس و آزادی خرمشهر نمیرسید. اگر بررسی کنیم که چراجنگ تحمیلی در روندی بر خلاف آن چه طراحانش رقم زده بودندجلو رفت، مقاومت خرمشهر مهمترین عاملی است که ازهمانوهله اول، این بررسی را شکل میدهد
مقاومت سی و پنج روزه خرمشهر، اراده جنگ را در نظامیانبیمحابای عراقی متزلزل کرد و به آنها که ابتدا تصور برخورد با یکوضعیت ساده و متلاشی شده را داشتند فهماند که اشغال آسان نخواهد بود و در هر قدم باید متحمل خسارات عدیدهای شوند.
آری ، خرمشهر شناسنامه یک حماسه است ، حماسه ای ماندگار.
http://www.khorramshahr.net/holy-defenceبرگرفته از سایت: